آیا تا بحال دیده‌اید که دو کودک از یک خانواده ممکن است چقدر متفاوت باشند؟ یکی از آنها ممکن است یک کودک شاد و آسان‌گیر باشد که مشتاق خوشحال کردن است و دیگری ممکن است بداخلاق، جسور و به دنبال توجه باشد. واضح است که تفاوت رفتارها همیشه به دلیل محیط نیست.
نوزاد شما گریه می‌کند, او را بلند می‌کنید. گرسنه است, به او غذا می‌دهید. پوشک او خیس شده, آن را عوض می‌کنید. بدون شک شما به همه نیازهای کودک رسیدگی می‌کنید. مراقبت از کودک به‌اندازه کافی سخت هست؛ مطمئناً, شما والدین فکر می‌کنید نیازی نیست نگران تربیت فرزند کوچک خود باشید, درست است؟
اگر کودکتان اولین باری که به او دستوری می‌دهید، به حرفتان گوش نمی‌کند، نحوه‌ی دستور دادن به فرزندتان را باید بررسی کنید. ممکن است کودکتان با گفتن "یک دقیقه صبر کن!" نسبت به سخنان‌تان واکنش نشان دهد و یا کاملاً شما را نادیده می‌گیرد. در هر صورت، کنار آمدن با کودکی که به حرفتان گوش نمی‌دهد دشوار است.
مادران و پدران همیشه نگران تربیت فرزندان خود هستند که در برخی موارد همین نگرانی‌ها بر نحوه‌ی تربیت فرزندان تاثیر منفی می‌گذارد! متاسفانه نگرانی‌های بسیار زیاد والدین مانع رشد فرزند و کسب مهارت‌هایی که برای تبدیل شدن به یک فرد بالغ و مسئول نیاز دارد، خواهد شد. در ادامه 5 شیوه‌ای که ممکن است نگرانی شما بر نحوه‌ی تربیت فرزندان تاثیر بگذارد را بشناسید.
ورود کاربران
