آسیب به عصب دندان طی کاشت ایمپلنت

کاشت ایمپلنت دندان یک تصمیم مهم است که دلایل زیادی برای آن وجود دارد، اما یکی از جنبههایی که بسیاری از افراد ممکن است نادیده بگیرند، خطرات مرتبط با این روش است.
هرچند که جراحی ایمپلنت دندان معمولاً با موفقیت بالایی همراه است، اما باید به یاد داشته باشید که این یک عمل جراحی است و مانند هر جراحی دیگری، خطراتی نیز دارد. یکی از عوارض احتمالی هر نوع جراحی، آسیب عصبی است و این موضوع در مورد کاشت ایمپلنت دندان نیز صدق میکند. در ادامه، اطلاعاتی راجع به ایمپلنت دندان و آسیب عصبی ارائه میدهیم که باید بدانید.
طبیعتاً انجام عمل ایمپلنت دندان در نزد متخصص ایمپلنت مناسب و قابل اعتماد، می تواند خطرات را کاهش داده یا حتی از بین ببرد.
آسیب عصبی چیست؟
آسیب عصبی زمانی رخ میدهد که یک عصب در حین جراحی آسیب ببیند. به این نوع آسیب، آسیب عصب محیطی میگویند. این آسیب میتواند در حین جراحی اتفاق بیفتد یا ممکن است عصب به طور کامل قطع شود. خوشبختانه، اکثر اعصابی که آسیبدیدهاند اما قطع نشدهاند، معمولاً بدون نیاز به مداخله پزشکی بهخودیخود بهبود مییابند. اما در مورد عصبهای قطع شده، این موضوع نشاندهنده آسیب جدیتری است.
اعصاب در بدن ما نقش حیاتی دارند؛ آنها پیامهایی را از مغز به سایر قسمتهای بدن منتقل میکنند. ما انواع مختلفی از اعصاب داریم: اعصاب حرکتی که به ما کمک میکنند حرکت کنیم، اعصاب حسی که به ما امکان درک محیط اطراف را میدهند، و اعصاب خودمختار که عملکردهای بدن را کنترل میکنند. در جراحی ایمپلنت دندان، بیشتر اعصابی که ممکن است آسیب ببینند، اعصاب حرکتی و حسی هستند.
آسیب به عصب حرکتی میتواند منجر به مشکلاتی در حرکت بخشی از دهان شود، درحالیکه آسیب به عصب حسی معمولاً باعث بیحسی یا احساس گزگز میشود. اگر عصب در حین کاشت ایمپلنت دندان قطع شود، ممکن است درد ایجاد کند و کیفیت کلی زندگی فرد را تحتتأثیر قرار دهد. این موضوع میتواند بر روی گفتار، ترشح آب دهان و احساسات فرد تأثیر بگذارد و مشکلاتی را به وجود آورد.
چگونه میتوان با جراحی ایمپلنت اعصاب را تحتتأثیر قرار داد؟
جراحی ایمپلنت دندان شامل کاشت یکپایه تیتانیومی در استخوان فک است که جایگزین ریشه دندان میشود. پس از اینکه ایمپلنت با استخوان فک ترکیب شد، یک تاج بر روی آن قرار میگیرد تا ظاهر و عملکردی مشابه دندان طبیعی داشته باشد.
در طول عمل ایمپلنت، اگر سوراخی که در فک پایین ایجاد میشود خیلی عمیق باشد، ممکن است عصب به نام “عصب آلوئولی تحتانی” آسیب ببیند. این آسیب میتواند منجر به مشکلاتی مانند بیحسی، احساس سوزنسوزنشدن، درد و سایر علائم آزاردهنده شود. حتی با درمان سریع، در برخی موارد آسیب ممکن است دائمی باشد.
علاوه بر این، آسیب عصبی میتواند پس از کاشت ایمپلنت دندان نیز اتفاق بیفتد. بهعنوانمثال، در برخی موارد، فیکسچر ایمپلنت ممکن است به عصب فشار وارد کند و باعث آسیب شود. همچنین، کبودی و تورم بعد از جراحی میتواند به اعصاب فشار بیاورد. بااینحال، در بسیاری از موارد، این نوع آسیبهای عصبی بهمرورزمان و بدون نیاز به مداخله خاص بهبود مییابند.
آیا آسیب عصبی ناشی از ایمپلنت دندان قابلترمیم است؟
دکتر محمد عاطفت، بهترین متخصص کاشت ایمپلنت در اصفهان:
آسیب عصبی ناشی از ایمپلنت دندان در برخی موارد قابل درمان است، با این حال نتیجه آن به میزان و نوع آسیب بستگی دارد.
در بسیاری از موارد، آسیبهای عصبی جزئی میتوانند بهمرورزمان بهبود یابند، زیرا اعصاب دارای توانایی محدودی برای بازسازی هستند. این بدان معناست که برخی از بیماران ممکن است کاهش تدریجی علائم مانند بیحسی یا احساس سوزنسوزنشدن را طی چند هفته یا چند ماه تجربه کنند.
بااینحال، اگر عصب بهشدت آسیبدیده باشد، احتمال بهبودی کامل کمتر است و ممکن است آسیب دائمی رخ دهد. در چنین مواردی، پزشک ممکن است گزینههای درمانی مختلفی را بررسی کند، از جمله فیزیوتراپی یا حتی جراحی برای ترمیم عصب.
عوامل مؤثر بر درمان اعصاب
- شدت آسیب: میزان آسیب عصبی نقش حیاتی در فرآیند بهبودی دارد. آسیبهای خفیف، مانند فشار یا تحریک خفیف، ممکن است به طور خودبهخود بهبود یابند، درحالیکه آسیبهای شدیدتر، مانند قطع عصب، معمولاً نیاز به مداخله جراحی دارند و ممکن است به طور کامل بهبود نیابند.
- زمان از زمان آسیب: هر چه آسیب عصبی زودتر شناسایی و درمان شود، شانس بهبودی بیشتر است. درمان سریع میتواند به کاهش التهاب و تسریع فرآیند بهبودی کمک کند.
- سن و سلامت بیمار: بیماران جوانتر و افرادی که از سلامت عمومی خوبی برخوردارند، معمولاً سریعتر بهبود مییابند. در مقابل، شرایطی مانند دیابت یا سیگارکشیدن میتوانند بر ریکاوری عصب تأثیر منفی بگذارند و روند بهبودی را کند کنند.
- رویکرد درمانی: مدیریت صحیح آسیب عصبی میتواند شانس بهبودی را افزایش دهد. درمان تخصصی توسط یک دندانپزشک یا جراح دهان و دندان باتجربه میتواند تأثیر مثبتی بر فرآیند بهبودی داشته باشد و به بهبود عملکرد عصب کمک کند.
گزینههای درمانی برای ترمیم آسیب عصبی ناشی از ایمپلنتهای دندانی
بازسازی اعصاب در طول زمان
در برخی موارد، آسیب عصبی بهتدریج و به طور خودبهخود بهبود مییابد. آسیبهای جزئی عصبی ممکن است طی چند هفته تا چند ماه با بازسازی عصب بهبود پیدا کنند. در این مدت، بیماران ممکن است کاهش تدریجی علائمی مانند بیحسی، احساس سوزنسوزنشدن یا درد را تجربه کنند. صبر در این فرآیند بسیار مهم است، زیرا بازسازی عصب معمولاً یکروند کند است.
داروها برای مدیریت علائم
داروها میتوانند به طور مؤثری علائم آسیب عصبی را در حین بهبودی مدیریت کنند. مسکنها، داروهای ضدالتهاب و داروهایی که به طور خاص برای درد نوروپاتیک طراحی شدهاند، میتوانند به کاهش ناراحتی کمک کنند. همچنین، در برخی موارد، مکملهای ویتامین B کمپلکس برای حمایت از سلامت اعصاب و تسریع فرآیند بازسازی توصیه میشوند.
مداخله جراحی برای موارد شدید
برای آسیبهای شدید عصبی که با گذشت زمان بهبود نمییابند، مداخله جراحی ممکن است ضروری باشد. اگر ایمپلنت به عصب فشار میآورد، جراحی میتواند به ترمیم عصب یا کاهش فشار کمک کند. در مواردی که خود ایمپلنت باعث آسیب شده است، ممکن است نیاز به جابجایی یا برداشتن آن برای کاهش فشار روی عصب آسیبدیده باشد. ترمیم اعصاب با جراحی یک روش حساس است و ممکن است همیشه به بهبودی کامل منجر نشود، اما در برخی موارد میتواند به بهبود علائم کمک کند.
جلوگیری از آسیب عصبی ناشی از ایمپلنت دندان
خوشبختانه، اقدامات متعددی وجود دارد که میتوانند به جلوگیری از آسیب دائمی عصبی ناشی از ایمپلنت دندان کمک کنند. در مرکز جراحی دهان و ایمپلنت دندان دکتر محمد عاطفت، ما از فناوریهای پیشرفته برای محافظت از بیماران خود در برابر آسیبهای عصبی استفاده میکنیم.
آسیب عصبی ناشی از ایمپلنت دندان چقدر شایع است؟
آسیب عصبی ناشی از ایمپلنتهای دندانی نسبتاً غیرمعمول است، بهویژه زمانی که این عمل توسط متخصصان باتجربه و ماهر انجام شود. بااینحال، در برخی شرایط خاص، این نوع آسیب ممکن است اتفاق بیفتد.
اگر اعصاب به محل کاشت ایمپلنت نزدیک باشند یا اگر هر گونه عارضهای در طول عمل جراحی رخ دهد، احتمال بروز آسیب عصبی افزایش مییابد. عواملی مانند عمق کاشت، تکنیک جراحی و آناتومی فرد میتوانند در این زمینه تأثیرگذار باشند.
بنابراین، انتخاب یک دندانپزشک یا جراح دهان باتجربه و استفاده از فناوریهای پیشرفته برای برنامهریزی و اجرای جراحی میتواند به کاهش خطر آسیب عصبی کمک کند. این اقدامات شامل تصویربرداری دقیق و برنامهریزی جراحی مناسب هستند که میتوانند به جلوگیری از مشکلات جدی در طول و بعد از عمل کمک کنند.
