عوارض و بیماری های مربوط به رابطه جنسی مقعدی
انجام برخی اقدامات در روابط جنسی با مخاطرات زیادی همراه است لذا با آگاهی از این مخاطرات می توان از بروز آنها پیشگیری کرد، در همین راستا در این بخش به بررسی عوارض و بیماری های مربوط به سکس مقعدی پرداخته شده است، جهت کسب اطلاعات تکمیلی در این زمینه تا پایان با ما همراه باشید.
عوارض جانبی رابطه مقعدی چیست؟
به طور کلی عوارض جانبی رابطه مقعدی هم برای زوجین و هم برای همجنس بازان شامل سه مورد زیر است:
- انتشار بیماری های مقاربتی
از طریق رابطه مقعدی بیماری هایی نظیر؛ عفونت‌ها، بیماری‌های مقاربتی مثل HIV یا ایدز، گونوره، کلامیدیا و تبخال (هرپس) به راحتی از فرد آلوده به فرد سالم منتقل می شود.
- هوموروئید (بیماری بواسیر)
همورئید ( hemorrhoid) به بیماری گفته می شود که طی آن رگ های خونی در ناحیه مقعد یا بخش تحتانی روده بزرگ متورم و آسیب دیده می شوند. این بیماری بیشتر در اثر ایجاد فشار زیاد در بخش تحتانی روده که به خروجی مقعد وصل می شود بروز می کند.
با تورم رگ های خونی در این نواحی مشکلاتی نظیر؛ خونریزی رکتوم و سختی در اجابت مزاج ایجاد می شود.
بواسیر دو نوع است به طوری که تورم و پرخون شدن رگ های دیواره داخلی مقعد، بواسیر داخلی و به شکل برآمدگی در زیر پوست اطراف مقعد را بواسیر خارجی می نامند.
- سوراخ شدن کولون (روده بزرگ)
با اینکه احتمال سوراخ شدن کولون کم است، اما رابطه مقعدی در برخی موارد می‌تواند سبب سوراخ یا آسیب دیدن روده بزرگ گردد. سوراخ شدن روده بزرگ عارضه بسیار خطرناکی است که جهت درمان آن نیاز به جراحی خواهد بود. از این رو چنانچه فرد پس از رابطه مقعدی دچار خونریزی شدید شود یا اینکه درد شکمی را تجربه کند، حتما باید به پزشک مراجعه کند.
بیماری های قابل انتقال از مقعد کدام اند؟
بیماری های متعددی ممکن است بخاطر حتی یک بار رابطه سکس مقعدی بدون کاندوم انتقال یابد. برخی از این بیماری‌ها قابل درمان نیستند لذا باید همواره خطر عوارض رابطه مقعدی را مورد توجه قرار داد، این بیماری های خطرناک عبارتند از:
- ایدز:
این بیماری از جمله بیماری های قابل انتقال از رابطه مقعدی است که بر طبق آمار به دست آمده، انتقال بیماری ایدز از طریق رابطه مقعدی بیشترین درصد خطر انتقال را به همراه دارد لذا روابط جنسی پر خطر مقعدی (هم با همجنس و هم با غیر همجنس)خطر ابتلا به ایدز را افزایش می دهد.
دلیل انتقال راحت ایدز در اثر این نوع رابطه جنسی به خاطر دیواره داخلی مقعد بوده که قابلیت جذب مستقیم مواد و انتقال آن به خون را دارد از این رو انتقال بیماری HIV راحت‌تر انجام می شود. به دلیل عدم انعطاف پذیری مقعد، در اثر پارگی و خراش‌هایی که ایجاد می شود، انتقال ویروس نیز راحت تر انجام می شود و از سوی دیگر سر آلت مردانه نیز در اثر خراش‌های بسیار ریزی که دچار می شود، به راحتی بیماری ایدز را منتقل می کند. بنابراین در این حالت هر دو طرف به بیماری مبتلا خواهند شد.
- از بیماری های قابل انتقال مقعد ویروس HPV است:
به طور کلی عارضه زگیل تناسلی (HPV)، از طریق میکروب‌های مقعد ایجاد و یا منتقل می گردد که چنانچه درمان نشود منجر به سرطان خواهد شد. اگر چه زگیل تناسلی به تنهایی خطرناک نیست اما اغلب در اطراف ناحیه تناسلی پدید می‌آید.
- از جمله بیماری های قابل انتقال از مقعد عفونت کلامیدیا است:
از عوارض بیماری کلامیدیا می توان به ترشحات اندام جنسی، سوزش ادرار در زنان و مردان و ورم بیضه‌ها در مردان اشاره کرد.
بیماری عفونت کلامیدیا در زنان سبب بروز مشکلاتی چون؛ بیماری التهاب لگن، ناباروری و بارداری خارج از رحم می شود. همچنین ویروس کلامیدیا، سبب سفت شدن سطح داخلی پلک، شکنندگی سطح بیرون قرنیه چشم و کوری می شود. از شایع‌ترین عامل کوری در کشور‌های توسعه یافته نیز همین ویروس کلامیدیا است.
- بی اختیاری مدفوع:
از آنجا ساختار دهانه مقعد، به شکلی ساخته شده که تنها جهت دفع و بیرون دادن مدفوع مناسب است و برای جلوگیری از ورود باکتری‌های خطرناک، در مقابل نفوذ و دخول اشیا بیرونی به داخل مقاومت می‌کند لذا ورود و خروج آلت مردانه در ناحیه مقعد، سبب آسیب دیدگی دهانه خروج مدفوع(اسفنکتر) شده و می‌تواند بتدریج سبب بی اختیاری مدفوع و ترشحات ناشی از آن در فرد شود به طور که فرد نتواند بر روی این مسئله کنترلی داشته باشد.
- بیماری‌های روحی و روانی:
از نظر دینی و روانشناختی، در صورت رضایت و درخواست زن نیز رابطه جنسی از طریق مقعد، توصیه نمی شود، زیرا چنین رابطه ای سبب آسیب‌های روحی فراوانی برای زن خواهد بود و از آنجا که مردان از این طریق نمی‌توانند همسر خود را به لذت برسانند، دچار آسیب روحی خواهند شد
زوجین با مراجعه به روانشناسان می توانند با دریافت مشاوره جنسی جهت دستیابی به لذت جنسی خدمات روانشناسی دریافت کنند.
چگونه می توان از ابتلا به بیماری‌های قابل انتقال از مقعد پیشگیری کرد؟
از آنجا که ابتلا به بیماری های قابل انتقال از مقعد ممکن است علائمی نداشته باشد و یا اینکه در مراحل اولیه بسیار خفیف به باشند لذا جهت پیشگیری از ابتلا به مشکلات اشاره شده، باید از انجام رابطه مقعدی خودداری نمود و یا اینکه با انجام اقدامات لازم و رعایت نکات بهداشتی حتما از وسایل بهداشتی( کاندوم ) استفاده کرد.
همچنین چنانچه فرد هر گونه زخم، ورم و زائده گوشتی در اطراف اندام تناسلی و یا دهان را مشاهده کند باید از برقراری رابطه جنسی و تماس پوستی با شریک خود پرهیز کند زیرا این بیماری‌ها به راحتی قابل انتقال هستند.
چنانچه از جمله افرادی هستید که به طور مداوم رابطه مقعدی برقرار می کند، لازم است در فواصل متعدد به پزشک جهت معاینه مراجعه کنید.
از بین بردن تمایل به سکس مقعدی یا کم کردن عوارض آن
یکی از راه‌های درمان سکس مقعدی این تمایل نادرست و خطرات آن، مراجعه به کارشناس روانشناسی یا سکس تراپان و دریافت مشاوره است. در بسیاری از موارد روانشناس با یافتن ریشه تمایل فرد به این نوع رابطه سعی می‌کند با معرفی روش‌های درست سعی در کم کردن یا کنترل این تمایلات کنند.
در مواردی ممکن است تمایل یا اعتیاد افراد به آنال سکس پس از دریافت مشاوره‌های فراوان نیز درمان نشود. در این شرایط به افراد توصیه می‌شود در صورت برقراری رابطه مقعدی با رعایت نکات زیر از عوارض خطرناک آن بکاهند و تا حد زیادی به کنترل تمایلات خود کمک کنند:
- استفاده از کاندوم
- اجتناب از برقراری رابطه مقعدی سریع و پرفشار
- استفاده از ژل‌های روان‌کننده
- اجتناب از برقرای دائمی آنال سکس
